Bunt nastolatków przejawia się nie tylko w zachowaniu, ale także w sposobie wyrażania emocji, zarówno tych negatywnych, jak i pozytywnych, w celach, jakie przybiera młody człowiek, w wyznawanych przez niego wartościach oraz w potrzebach, jakie rodzą się u niego, a także w sposobie, w jaki przedstawia siebie w otoczeniu, w autokreacji.

Bunt wiec ma znaczenie takie, że młody człowiek za jego pomocą daje znać otoczeniu, że nie zgadza się z pewnymi elementami rzeczywistości. Przedmiotem buntu są zasady, jakie panują w najbliższym środowisko młodego człowieka, młodzieży. Jest to bunt przeciwko wzorcom wychowania w rodzinie, przeciwko zasadom wyznawanych w państwie, a także zasadom, jakie panują na przykład w szkole. Przedmiot zazwyczaj et podobny, niezależnie od epoki, w której znajduje się przecięty nastolatek, zawsze, każda rzeczywistości jest do poprawienia, a osoby, które dopiero zaczynają mieć świadomość tego, jaka jest ta rzeczywistość osób dorosłych, dają największy sprzeciw wobec wszystkiemu temu, co jest złe, później przyzwyczajają się.